Uilen in vlaanderen
Als er een vogel is die tot de verbeelding spreekt is het wel de uil. Hij maakt zijn opwachting in fantastische verhalen, heeft de reputatie wijs te zijn en is met zijn prachtige veren en doordringende ogen een indrukwekkende verschijning. Helaas worden uilen in het wild steeds minder gezien. Naast het feit dat ze vaak verongelukken, heeft dit ook te maken met de afname van hun voornaamste voedselbron, muizen. Met het verdwijnen van oude schuren, graansilo’s en hooiopslag vinden deze knaagdieren steeds moeilijker plaatsen om te nestelen. Voor uilen wordt het daardoor erg lastig om voldoende voedsel te vinden en in het wild worden ze dan ook vaak niet ouder dan een jaar of drie.
Nachtelijke jagers met sterke zintuigen
Uilen zijn jagers, maar behoren niet tot de roofvogels, hoewel hun scherpe klauwen en haaksnavel misschien anders doen vermoeden. Met de grote ogen aan de voorkant van hun kop kunnen ze goed diepte zien en ook in het donker hun weg vinden. Daarnaast hebben uilen een uitstekend gehoor en maken ze zelf weinig geluid door hun zachte verenkleed. Zelfs in diepe duisternis zijn ze hierdoor nog in staat om een prooi te vangen. Een uil heeft ooropeningen aan de zijkant van zijn kop en dus niet bovenop, wat de oorpluimen bij sommige soorten doet vermoeden. Doordat de ooropeningen asymmetrisch zijn en links en rechts in hoogte kunnen verschillen, kan de uil geluiden nog beter plaatsen.
Draaibare kop
De ogen van uilen zijn weliswaar groot, maar kunnen niet gedraaid worden en zijn dus altijd voorwaarts gericht. Om zijn omgeving toch te kunnen zien, moet een uil zijn kop ver kunnen roteren. Dat kan hij tot maar liefst 270 graden. Onderzoekers hebben slechts een paar jaar geleden uitgevonden hoe dit kan. Het vermogen om zijn kop zo ver te kunnen draaien, dankt de uil aan grote openingen in zijn nekwervels. Hierdoor raken de slagaders, die er doorheen lopen, niet bekneld of beschadigd tijdens de rotatie.
Uilen in uw tuin
Menig natuurliefhebber zou graag een uil in zijn tuin hebben. Het hangt af van de soort waar de uil nestelt. Een kerkuil zoekt graag een hoog en vooral rustig plekje uit. De steenuil prefereert duisternis en vestigt zich diep in het bos. Bij voorkeur in een oud schuurtje. Daar komt hij de bosuil niet tegen, want deze heeft het liefst een hoge boom. Er zijn uilenkasten te koop, die u aan hoge bomen kunt bevestigen. Vooral in een bosrijke omgeving kan dat nog weleens succes opleveren. Maar weet waar u aan begint, want niet iedereen kan de nachtelijke roep van het beestje waarderen. Sommige mensen omschrijven het geluid zelfs als een autoalarm en liggen er letterlijk wakker van.
